Op de schouders van reuzen

Eindelijk volop lente. De bloemen bloeien, de hemel klaart op en de vogeltjes fluiten. Waar je ook gaat, overal ruik je de geur van ‘iets nieuws’. Ik weet niet wat jullie betreft, maar het geeft me elk jaar weer vlinders in de buik. Ook JONGCD&V ontsnapt er niet aan. Zowel het secretariaat als het Bureau ondergingen de laatste maanden een grondige facelift. Gelukkig kunnen we steunen op het sterke werk van onze voorgangers, die JONGCD&V hebben gemaakt tot wat het vandaag is. Isaac Newton wist het al: op de schouders van reuzen zie je meer. Zelf heb ik het geluk om als kersvers hoofdredacteur verder te bouwen op het werk van enkele kleppers die onze beweging rijk is.

Die stevige basis laat ons toe om vooruit te kijken. Dit eerste nummer onder de nieuwe ploeg bulkt van de ambities. Ook het ledenmagazine onderging al enkele aanpassingen ter voorbereiding op wat komen gaat. Ideeën ontspruiten, discussies worden gevoerd. Werkgroepen worden gestroomlijnd, trajecten worden gestart. Eén ding staat vast: we gaan alle handen en geesten nodig hebben. Zonder bouwvakkers geen huis. Daarom kijken we naar jou: heb je zin om in je een van de projecten te smijten? Aarzel dan niet en neem zeker contact op met de toppers die je met open armen zullen ontvangen.

Ook voor veel JONGCD&V’ers staat er heel wat op til. Vele jonge levens naderen de klassieke kruispunten die iedereen vroeg of laat over moet. Een aantal onder jullie worden opnieuw geconfronteerd met een noodzakelijk kwaad: examens. Anderen gaan op zoek naar een nieuwe uitdaging: een nieuwe studie, een nieuwe job of een nieuw plekje voor jezelf. Nog anderen beogen de moeilijkste aller uitdagingen: stabiliteit vinden. Soms kan dat ‘iets nieuws’ best beangstigend zijn, vind je niet? Het kan daarom geen kwaad om eens even stil te staan en in jezelf te kijken. Neem de tijd. Trek erop uit. (Liefst niet naar Syrië.) Laat je inspireren door de mensen en de dingen rondom je. Het is er de tijd van het jaar voor.