Jonge pioniers

Elise Balliauw

Woonplaats: Verrebroek, deelgemeente van Beveren
Leeftijd: 24
Mandaten: Gemeente- en politieraadslid

‘De toekomst sprankelt’, zo luidde mijn slogan tijdens de gemeenteraadsverkiezingen van 2012. Mijn inspiratie haalde ik bij een uitdrukking die wellicht elke Beverenaar zal herkennen en beamen, ‘Beveren bruist!’.

Als Beveren in 2012 al een bruisende gemeente werd genoemd, dan was dat te danken aan de vele geëngageerden die mij zijn voorgegaan. Op welke manier ga je jezelf dan profileren tijdens verkiezingen? Door het huidige bestuur net dat tikje meer dynamiek, jeugdigheid en levenslust bij te brengen. Ik ben ervan overtuigd dat een gemeente evolueert. Waar een doorwinterd politicus of bestuurder zeker is van de koers die hij of zij vaart, durft een jongere al eens wat sneller een aantal zaken in vraag te stellen. Als je het mij vraagt, bestaat het ideale bestuur dan ook uit een gezonde mix van ervaring en verjonging. 

Met mijn twintig lentes was ik niet enkel het groentje tussen de vele ervaren rotten, maar meteen de jongste telg van de Beverse gemeenteraad. Als jongere is voor de eerste keer opkomen een beetje een sprong in het duister. Gelukkig zijn er dan de ervaren rotten, lokale vrijwilligers en jongerenafdeling die je helpen met het plaatsen van verkiezingsborden en je de gouden raad geven die plakemmer en stapel affiches altijd in je auto te hebben. Wanneer je verkozen wordt, gaat de leerschool plots in sneltempo verder. Vergaderingen met je afdeling worden aangevuld met gemeenteraden, commissies, fracties, intecommunales,… termen waar je geen sikkepit van begreep, worden na een tijdje vanzelfsprekend. Natuurlijk loop je wel een keer met je neus tegen de muur. Op zulke momenten kan je terugvallen op je mede-JONGCD&V’ers. Waar ik het meest trots op ben? Getuige te mogen zijn van het engagement van vele jongeren en de dynamiek, jeugdheid en levenslust die ze meebrengen.

 

Ilse Bosmans

Woonplaats: Wellen
Leeftijd: 32 jaar
Mandaten: Gemeenteraadslid te Wellen, bestuurder bij Interenerga

De stap zetten om actief deel te nemen aan politiek was voor mij relatief eenvoudig. Niet alleen werd het me met de paplepel ingegeven, ik werkte op het kabinet van Steven Vanackere, die zijn medewerkers steunde in hun interesse voor een lokaal engagement en waar vele collega’s al lokaal actief waren.

Het moeilijkste moment vond ik de beginfase. Je komt in een groep ‘oude rotten’ terecht, die het klappen van de zweep reeds kennen en waar iedereen zijn eigen stijl en specialiteit heeft. Het is niet evident om daar als onervaren nieuweling een plaats te vinden. Je wil actief deelnemen aan de discussies, maar voelt ook dat je niet dezelfde bagage hebt om op een intelligente manier tussen te komen. De eerste twee jaar heb ik dan ook vooral geluisterd naar de discussies en de uitleg van de meer ervaren mensen.

Inmiddels loopt het vierde jaar van de legislatuur alweer op zijn eind en is er al lang geen drempel meer om aan de debatten deel te nemen. Mijn grootste interesse gaat uit naar de financiële aspecten van het beleid. Het gegeven dat ik op een kabinet werk en Brussel nu niet bepaald bij de deur is, maakt het voor mij minder eenvoudig om overal aanwezig te zijn. Waar ik dit in het begin als nadeel beschouwde, zie ik er ondertussen ook de voordelen van in. Ik ben hier omringd met heel wat lokaal talent wiens ‘best practices’ ik kan meenemen en dossiers met een federaal kantje, zoals de lokale asielopvang, kan ik dan weer nauwgezetter opvolgen.

De tip die ik aan nieuwe mandatarissen kan geven, is om jezelf een inlooptijd te gunnen en om de kennis en ervaring in je omgeving te gebruiken. Er bestaan geen domme vragen, het is enkel dom om geen vragen te stellen. Durf dus hulp vragen aan de andere mandatarissen uit je partij. Ook de gemeentesecretaris zal steeds bereid zijn om inlichtingen te geven en het alleen maar positief vinden dat je initiatief neemt om de dossiers onder de knie te krijgen. Op die manier zal je je snel thuis voelen in het politieke spel.

 

Jasminka Poppe

Woonplaats: Tielt
Leeftijd: 22
Mandaten: OCMW-raadslid en lid van het Bijzonder Comité van de Sociale Dienst

Op 18-jarige leeftijd werd ik gevraagd om mee op de lijst te staan voor de lokale verkiezingen. Met één zetel verschil belandden we in de oppositie, dus werd ik geconfronteerd met gemengde gevoelens. Als eerste opvolger in de OCMW-raad zetel ik in de Raad voor Maatschappelijk Welzijn. Sinds een halfjaar zetel ik ook in het Bijzonder Comité, waarbij we individuele dossiers behandelen. Het was in het begin niet eenvoudig om alle dossiers te begrijpen, maar ik denk dat het voor elk nieuw mandataris wennen is. In de oppositie zitten is niet gemakkelijk, maar als jongere wel heel leerrijk. Het is veel moeilijker om inhoudelijk iets door te duwen, maar af en toe kan je wel iets in beweging zetten en dat motiveert.

Mijn mandaat in het OCMW overlapt met mijn studies. Nu ga ik naar mijn derde bachelor Maatschappelijke Advisering en alles wat ik op de hogeschool leer kan ik gebruiken als voor mijn mandaat en omgekeerd. Ik heb stage mogen volgen bij Caritas Vlaanderen en daar waren mijn ervaringen binnen het OCMW absoluut een meerwaarde.

Als voorzitter van JONGCD&V Tielt ervaar ik ook veel steun op beleidsmatig vlak van JONGCD&V Nationaal. Er zijn verschillende inhoudelijke waar we onze ervaringen kunnen delen. Het is ook heel leerrijk om de christendemocratische visie meer te doorgronden. Ook is het deelnemen aan congressen een meerwaarde om je kennis uit te breiden!

Ik kan alleen maar aanraden om de uitdaging aan te gaan. Je leert zo veel nieuwe mensen kennen, leert heel veel bij en je krijgt appreciatie voor wat je doet. Soms spreken mensen je aan met hun probleem en probeer je hen zo goed mogelijk te helpen. Zo zie je dat politiek echt niet zo ver is als je soms zou denken.

 

 

Jef Vanderoost

Woonplaats: Dilbeek
Leeftijd: 33 jaar
Mandaat: Schepen van Begroting, Financiën en Onderwijs

Het begon met een e-mail van een familievriend en reisgenoot: “zouden we eens kunnen afspreken om over de Dilbeekse politiek te praten?”.  Op dat moment besef je nauwelijks welke consequenties dat gesprek zal hebben.  Pas afgestudeerd en net gestart met m’n doctoraatsonderzoek, spendeerde ik nog bijna al mijn dagen in Leuven. En toen geschiedde: verkozen in de gemeenteraad. Plots word je een publiek figuur en wordt er wel wat van je verwacht. Je kiezers verdienen toch een stevig engagement? Maar je bent nu ook een ‘politieker’, dus wordt al wat je doet met argusogen bekeken. Vanuit Leuven pendelen voor vergaderingen wordt alleen gaan wonen in Dilbeek en pendelen naar het werk. Want je woonplaats ligt nu wel vast en daar zal je toekomstige wederhelft zich bij moeten neerleggen. Je agenda loopt vol met (avond)vergaderingen, je weekends met evenementen en je nachten soms met gepieker. Enkel jaren later kwam er als schepen nog een schepje bovenop: een voltijdse job en carrière naast de politiek zijn niet meer haalbaar en vakanties plannen wordt puzzelen. De schijnbaar onschuldige keuze die je zovele jaren geleden hebt gemaakt, heeft je leven deels overgenomen…

Maar daar komt iets unieks voor in de plaats. Je engagement levert op. Je geeft en krijgt vertrouwen en respect. Je leert nieuwe mensen kennen en nieuwe onderwerpen te doorgronden. Je leert mensen toespreken en overtuigen. Je ontdekt de mooie en lelijke kantjes van je gemeente, van de samenleving en van mensen.  Je brengt mensen bij elkaar, geeft mensen kansen en maakt soms een wezenlijk verschil in hun leven. Je puzzelt oplossingen in elkaar, hakt moeilijke knopen door en ziet realisaties verschijnen waar jouw naam op kleeft. En vaak bereik je het meest in stilte. Het zijn die kleine momenten, weg van de spotlights, die alles de moeite maken. Het zijn die momenten waarop je voelt: nu heb ik echt een verschil gemaakt. En daarvoor doe je het.