Den Haag overleefde christendemocratische invasie: JONGCD&V verkent politieke hoofdstad van Nederland!

Voor een 30-tal JONGCD&V-ers was het op 15 april 2016 vroeg verzamelen (7u25) geblazen aan het Station Brussel-Centraal. Onder het toeziend oog van het Belgisch leger, vertrok de trolley-generatie richting Den Haag.  

Onze noorderburen voelden het jong geweld al komen en voorzagen in een strakke verdedigingslinie. Zo zorgden zij ervoor dat er toevallig werken waren aan een brug net over de grens, waardoor de rechtstreekse trein omgevormd werd tot een 4-tal treinen. Van Brussel via Antwerpen (waar een tweede groep aansloot) naar Roosendaal. Van Roosendaal naar Breda.  Van Breda naar Rotterdam en tot slot van Rotterdam naar Den Haag. 

Goed voorbereid zijnde (flexibiliteit, een Vlaamse troef) zorgde ervoor dat de trolley-generatie mooi op tijd aankwam op de Residentie van de Belgische Ambassade.  Een hartelijke ontvangst en receptie werd verzorgd door de heer Chris Hoornaert, Ambassadeur van België in Nederland en de heer Arnt Kennis, Eerste Secretaris op de Belgische Ambassade in Nederland.  Aansluitend volgde een uiteenzetting van de heer Hans Hillen, Voormalig Nederlands Minister van Defensie. Kernboodschap van zijn betoog: ik zit in mijn zetel nu en ben benieuwd hoe de nieuwe generatie zal omgaan met de uitdagingen die door mijn generatie zijn nagelaten. Het bezoek aan de Ambassade werd afgerond met een werklunch.  Dat JONGCD&V-ers klaargestoomd waren om Den Haag onveilig te maken, mag blijken uit het feit dat na meer dan 2u rechtstaan in de Ambassade de troepen zich te voet richting Vredespaleis/Internationaal Gerechtshof begaven.

Elkeen kreeg een koptelefoon en laserpen aangeboden en kon in het bezoekerscentrum de geschiedenis van het Vredespaleis en de functie van het Internationaal Gerechtshof ontdekken.

Onder het motto “what happens in Den Haag, stays in Den Haag”, werd er nadien ingecheckt in de jeugdherberg Kingcool.  Spiegeltje, spiegeltje aan de wand, wie is de coolste van het land? Ga een beetje opzij zei de spiegel, dan kan ik de koning zien…”

Nadien werd de mars richting centrum Den haag ingezet en werden de magen gevuld met een Italiaans gerecht, in aanwezigheid van de CDJA-werkgroep Internationaal. 

Met gevulde maag, doorkruisten we het Binnenhof op weg naar de Nederlandse Tweede Kamer.  Na een zeer grondige veiligheidscontrole (metaaldetector, controleren van schoenen en riemen, ...) konden we genieten van een unieke en uitermate boeiende “nachtelijke” rondleiding in een voor ons gereserveerde Tweede Kamer, inclusief Harry Potter bibliotheek.  Het gebouw was ontruimd voor dit exclusieve bezoek van JONGCD&V. 

Pas laat op de avond was er ruimte om de maatpakken en hoge hakken om te ruilen voor uitgaanskledij.  Details hierover worden vanzelfsprekend niet vrijgegeven. 

Na een korte nacht, een Hollands ontbijtje in een zakje werden we wakker geschud door een presentatie over “The International Commission on Missing Persons (ICMP)” door JONGCD&V-lid Bert Segier. 

Om 11u werden we alweer verwacht op onze volgende afspraak. We werden ontvangen bij de Algemene Afvaardiging van de Vlaamse Regering in Nederland en Flanders Investment and Trade door de heer Axel Buyse, Algemeen Afgevaardigde van de Vlaamse Regering, mevrouw Katharina Desmet, Vlaams Economisch Vertegenwoordiger bij het FIT en mevrouw Natasja Duhem, Adjunct-Algemeen Afgevaardigde van de Vlaamse Regering. Zaken als de samenwerking tussen de havens van Antwerpen en Rotterdam, de treinverbinding, de impact van de aanslagen,… werden grondig besproken. 

Nadien viel het Vlaamse front uiteen, sommige trokken huiswaarts (met pijnlijke voeten en een bonkend hoofd), één JONGCD&V-lid trotseerde hels weer en verkende de kust in Scheveningen en enkele anderen beleefden een cultureel hoogtepunt met een bezoek aan het Mauritshuis. Verschillende Vlaamse Meesters demonstreerden hun uitzonderlijk talent en zorgden voor een thuisgevoel. Hoewel het “Meisje met de parel” van Johannes Vermeer ons probeerde te verleiden tot een permanent verblijf in Den Haag, slaagden we er in om net op tijd in (en dat mag je letterlijk nemen = met de tong op de grond en happend naar adem) om de rechtstreekse trein te halen richting vaderland. 

Moe en met een waardevolle ervaring rijker keerden we terug naar waar deze uitstap begon: We love Brussels !